Çıkış Hazırlığı...

Memleketten 1 Ocak günü çıkıp, 2 Ocak günü sabahı geldiğim 12 günlük köy hayatımı bu akşama doğru sonlandırmaya karar verdim. 

İlk önce Ahmet'in yanımda bulunduğu 2 günümü sıkıntısız, bunalımsız atlattım. Sonraki günler arkadaşlarımla takıldım ama akşamın erken olmasından dolayı evlerine erken kaçan arkadaşlarımdan sonraki yalnızlığa anca dayana bildim. 

Bu arada bahçemden Kocadağ'ın (Gocadağ) görüntüsü. Gocadağın başı bulutlandı mı bilin ki yağmur yağacak. Saat 10.00 sularında Gocadağ bulutlanmaya başladı, Buranın kışı yağmurlar, yağmurlar bu topraklara kış geldiğini belli ediyor. 

Köye gelişimizin en önemli nedeni kayın biraderim Ahmet'e fotoğrafta görülen setin üzerindeki yeri almaktı. Allah'dan bir zorluk çıkmadı üç aşağı beş yukarı anlaşılarak yanımdaki yer Ahmet'e alındı. 

Bundan sonraki yaşantımda ölümde olsa gözüm arkada kalmayacak. Sağımda Abdullah amcamın oğlu Şener, solumda Ahmet. Ben olmasam da çocuklar ileriki zamanlarda geldiklerinde dağ başlarında yalnız olmayacaklar. En azından Şener'le aramıza başka bir yabancı girmemiş olduğu gibi çok iyi anlaşan kuzenler burada birlikte olacaklar.  

Nisan ayına kadar aralıklarla bu coğrafyada devamlı yağmurlar yağar; yağmurların yağmasıyla da otlar büyür, büyür, büyür...

Köyüme bu gelişimde; zeytin ağaçlarının yapraklarını dökmediğini, portakal ve mandalinaların bu mevsimlerde mahsul verdiğini, Yeni dünya ve ya Malta Eriklerinin çiçekten meyveye dönüştüğünü,  mantarların çıktığını, 10 Ocak günü Çağla ağaçlarının tomurcuklandığını öğrenmiş oldum.

60 gün sonra çağlaları toplamaya geleceğim. Değerli dostlarım o zaman sizlere çağla yollarım, şimdi bir şey yapamamanın ezikliği içerisindeyim.

Köyde bulunduğum sürece halimi hatırımı sorup, yorumlarınızla yanımda olduğunuzu belli etmenizden dolayı hepinize saygılar...

Başka bir yerlerde, başka iklimlerde, ülkemiz içerisinde başka coğrafyalarda görüşmek üzere hoşça kalınız...